Spanje: La Lonja de la Seda de Valencia (zijdebeurs)
Deze groep van gebouwen werd gebouwd tussen 1482 en 1533 en oorspronkelijk gebruikt voor de handel in zijde (vandaar de naam zijde-uitwisseling) Ook daarna is het altijd een centrum voor handel geweest. Het is een seculier meesterwerk van laatgotische architectuur. Vooral de grandioze Sala de Contratación (de handelshal) illustreert de macht en rijkdom van deze grote mediterrane koopmansstad in de 15e en 16e eeuw. La Lonja de la Seda is qua architectuur uniek in zijn soort. Daarbij werd het vijf eeuwen lang gebruikt voor hetzelfde doeleinde, waarmee het een weerspiegeling is van het commerciële en financiële verleden van de stad Valencia.
Built between 1482 and 1533, this group of buildings was originally used for trading in silk (hence its name, the Silk Exchange) and it has always been a centre for commerce. It is a masterpiece of late Gothic architecture. The grandiose Sala de Contratación (Contract or Trading Hall), in particular, illustrates the power and wealth of a major Mediterranean mercantile city in the 15th and 16th centuries.
Spanje: Monumentale Renaissance ensembles van Úbeda en Baeza
De twee kleine steden Úbeda en Baeza in het zuiden van Spanje dateren uit de Moorse 9e eeuw en uit de Reconquista in de 13e eeuw. De steden maakten een belangrijke ontwikkeling door tijdens de 16e eeuw toen ze gerenoveerd werden naar de maatstaven van de Renaissance. De nieuwe architectonische opvattingen maakten deel uit van de humanistische ideeën uit Italië die in Spanje geïntroduceerd werden in die tijd. Hun renaissance bouwstijl en stadstructuur hebben grote invloed gehad op de architectuur in Latijns Amerika.
The urban morphology of the two small cities of Úbeda and Baeza in southern Spain dates back to the Moorish 9th century and to the Reconquista in the 13th century. An important development took place in the 16th century, when the cities were subject to renovation along the lines of the emerging Renaissance. This planning intervention was part of the introduction into Spain of new humanistic ideas from Italy, which went on to have a great influence on the architecture of Latin America.
Spanje: Alhambra, Generalife en AlbaycÃn in Granada
Het Alhambra en Generalife in Granada zijn artistieke creaties die getuigen van het islamitische Spanje van de 16e eeuw. Ze vormen een uitzonderlijk voorbeeld van koninklijke Arabische residenties tijdens de middeleeuwse periode. Ten oosten van het Alhambra fort en residentie liggen de prachtige tuinen van Generalife, de voormalige landelijke residentie van de emirs die dit deel van Spanje regeerden in de 13e en 14e eeuw. In de woonwijk AlbaycÃn zijn Moorse volksarchitectuur en traditionele Andalusische architectuur harmonieus vermengd. Ondanks de christelijke verovering getuigt AlbaycÃn nog steeds van de vroegere middeleeuwse Moorse nederzetting. De stedelijke structuur, architectuur en belangrijkste uiterlijke kenmerken (vorm, materiaal en kleur) bleven onveranderd, waardoor de wijk een bijzonder voorbeeld is van een Spaans-Moorse stad.
Rising above the modern lower town, the Alhambra and the AlbaycÃn, situated on two adjacent hills, form the medieval part of Granada. To the east of the Alhambra fortress and residence are the magnificent gardens of the Generalife, the former rural residence of the emirs who ruled this part of Spain in the 13th and 14th centuries. The residential district of the AlbaycÃn is a rich repository of Moorish vernacular architecture, into which the traditional Andalusian architecture blends harmoniously.
Spanje: Het gebied van de Dolmen van Antequera
De site, gelegen in het hart van Andalusië in Zuid-Spanje, omvat drie megalitische monumenten: de Menga en Viera Dolmen en de Tolos van El Romeral, en twee natuurlijke monumenten: de Peña de los Enamorados en El Torcal, twee markante bergformaties in het gebied. De monumenten die gebouwd zijn in het Neolitische tijdperk en de Bronstijd, bestaan uit grote stenen blokken die kamers vormen waarvan de daken bestaan uit lateien of valse koepels. De drie tombes die begraven lagen onder de originele aarden grafheuvels behoren tot de meest opmerkelijke architecturale bouwwerken van de Europese prehistorie. Ze vormen een van de meest belangrijke voorbeelden van Europees Megalithisme.
Located at the heart of Andalusia in southern Spain, the site comprises three megalithic monuments: the Menga and Viera dolmens and the Tholos of El Romeral, and two natural monuments: La Peña de los Enamorados and El Torcal mountainous formations, which are landmarks within the property. Built during the Neolithic and Bronze Age out of large stone blocks, these monuments form chambers with lintelled roofs or false cupolas. These three tombs, buried beneath their original earth tumuli, are one of the most remarkable architectural works of European prehistory and one of the most important examples of European Megalithism.
Spanje: Palmeral van Elche
De Palmeral van Elche, een landschap van bosjes en dadelpalmen met uitgebreide irrigatiesystemen, is formeel aangelegd op het moment dat de islamitische stad Elche werd gesticht in de 10e eeuw na Christus. Een groot deel van het Iberisch schiereiland was in die tijd Arabisch. De Palmeral is een oase, een systeem voor agrarische productie in droge gebieden. De palmentuin is een typisch kenmerk van Arabische landbouwpraktijken die naar Europa zijn gebracht tijdens de islamitische bezetting. De teelt van dadelpalmen in Elche bekend sinds de Iberische tijden (rond de 5e eeuw voor Christus) en het oude irrigatiesysteem is nog steeds in werking.
The Palmeral of Elche, a landscape of groves of date palms, was formally laid out, with elaborate irrigation systems, at the time the Muslim city of Elche was erected, towards the end of the tenth century A.C., when much of the Iberian peninsula was Arab. The Palmeral is an oasis, a system for agrarian production in arid areas. It is also a unique example of Arab agricultural practices on the European continent. Cultivation of date palms in Elche is known at least since the Iberian times, dating around the fifth century B.C.
Montenegro: Natuurlijke en cultuurhistorische omgeving van Kotor
Deze natuurlijke haven (met Kotor en Perast als grootste plaatsen) ligt aan de Adriatische kust in Montenegro. Tijdens de middeleeuwen was het een belangrijk artistiek en commercieel centrum met zijn eigen beroemde scholen van bouwkunst en iconografie. Een groot aantal monumenten – waaronder vier Romaanse kerken en de stadsmuren – werd ernstig beschadigd door de aardbeving van 1979, maar de stad is hersteld (grotendeels dankzij hulp van UNESCO). De plek heeft een turbulente geschiedenis waardoor een verscheidenheid van gebouwen is ontstaan. Het grootste en meest indrukwekkende is de kathedraal van Sint Tryphon. De oorspronkelijke kerk werd gebouwd in de 8e eeuw en de nieuwe kerk in 1166.
In the Middle Ages, this natural harbour (with Kotor and Perast als biggest settlements) on the Adriatic coast in Montenegro was an important artistic and commercial centre with its own famous schools of masonry and iconography. A large number of the monuments (including four Romanesque churches and the town walls) were seriously damaged by the 1979 earthquake but the town has been restored, largely with UNESCO’s help.
Italië - Villa Romana del Casale
De Romeinse uitbuiting van het platteland wordt in het bijzonder gesymboliseerd door de Romeinse Villa del Casale op Sicilië, het centrum van een groot landgoed waarop de plattelandseconomie van het westerse Keizerrijk was gebaseerd. De villa is één van de meest luxueuze in zijn soort. Ontworpen in de traditie van de Romeinse villa, maar op een niveau van luxe waarvan binnen het Romeinse Rijk geen equivalent bestaat. Het uitgegraven gedeelte – ongeveer 4.000 vierkante meter – is slechts een deel van de volledige vestiging en kan worden onderverdeeld in vier zones, of groepen kamers, allemaal versierd met mozaïekvloeren van een superieure kwaliteit.
Roman exploitation of the countryside is symbolized by the Villa Romana del Casale (in Sicily), the centre of the large estate upon which the rural economy of the Western Empire was based. The villa is one of the most luxurious of its kind. It is especially noteworthy for the richness and quality of the mosaics which decorate almost every room; they are the finest mosaics in situ anywhere in the Roman world.
Italië - Syracuse en de rotsnecropolis van Pantalica
Dit gebied bestaat uit twee afzonderlijke elementen, met overblijfselen uit de Griekse en Romeinse tijd. De Necropolis van Pantalica bevat meer dan 5000 rotsgraven in de buurt van open steengroeven, de meeste dateren uit de 13e tot 7e eeuw voor Christus. In dit gebied bevinden zich ook overblijfselen uit het Byzantijnse tijdperk, met name de fundamenten van de Anaktoron (Prinselijk paleis). Het andere onderdeel van het gebied is het oude Syracuse. Dit omvat de stadskern van Ortygia – gesticht door Grieken uit Korinthe in de 8e eeuw voor Christus –, die Cicero beschreef als ‘de allergrootste Griekse stad en allermooiste van allemaal’.
The site consists of two separate elements, containing outstanding vestiges dating back to Greek and Roman times: The Necropolis of Pantalica contains over 5000 tombs cut into the rock near open stone quarries, most of them dating from the 13th to 7th centuries BC. Vestiges of the Byzantine era also remain in the area, notably the foundations of the Anaktoron (Prince’s Palace). The other part of the property, Ancient Syracuse, includes the nucleus of the city’s foundation as Ortygia by Greeks from Corinth in the 8th century BC. The site of the city, which Cicero described as ‘the greatest Greek city and the most beautiful of all’, retains vestiges such as the Temple of Athena (5th century BC, later transformed to serve as a cathedral), a Greek theatre, a Roman amphitheatre, a fort and more. Many remains bear witness to the troubled history of Sicily, from the Byzantines to the Bourbons, interspersed with the Arabo-Muslims, the Normans, Frederick II of the Hohenstaufen dynasty (1197–1250), the Aragons and the Kingdom of the Two Sicilies. Historic Syracuse offers a unique testimony to the development of Mediterranean civilization over three millennia.